بهترین دین

لئوناردو باف

لئوناردو باف یک پژوهشگر دینى نامدار برزیلی است. متن زیر نوشته-یِ اوست: 

در میزگردى که درباره-ی «دین و آزادى» برپا شده بود و «دالایى‌لاما» هم در آن هُماسیده بود (شرکت داشت)، من با کنجکاوى، و اگرچه کمى هم با بدجنسى، از او پرسیدم:«بُزرگوار، بهترین دین کدام است؟» من پنداشتم که او هتمن خواهد گفت: «دین بودایى» یا «دین های خاوری» که بسیار کُهن تر از دین ترسایی (مسیحی) هستند.

«دالایى‌لاما» کمى درنگ کرد، لبخندى زد و به چشمان من خیره شد ... و آنگاه گُفت: «بهترین دین، آن دینی است که شما را به خداوند نزدیکتر سازد. دینى که از شما آدم بهترى بسازد».
من که از چنین پاسخ خردمندانه‌اى شرمنده شده بودم، پرسیدم: «آنچه که مرا انسان بهترى مى‌سازد چیست؟»

او پاسخ داد: «هر چیز که شما را دلسوزتر، خَرَدمندتر، خودسالارتر (مستقل تر)، بی سویه تر (بی طرف تر)، مهربانتر، انسان دوست ‌تر، با مسئولیت‌تر و نیکومنش تر سازد. دینى که از شُما چنین آدمی را بسازد، بهترین دین است.»

من دَمی خاموش ماندم و به گفته های خردمندانه-ی او اندیشیدم. به دید من گوهر پیام «دالایی لاما» چنین است:

دوست من! این که شما به چه دینى باور دارید و یا این که هرگز به هیچ دینى باور ندارید، براى من مهم نیست. آنچه براى من وَهاک دارد (اهمیت دارد)، رفتار شما در خانه، در خانواده، در جایگاه کار، در هَمبودگاه (جامعه) و در سراسر جهان است.

به یاد داشته باشید، جهانِ هستى بازتابِ رفتار و اندیشه-ی ماست. قانون کُنش و واکُنش تنها ویژه-ی فیزیک نیست، نمودهای آنرا نیز میتوان در پیوندها و بستگی های (روابط) انسانی تماشا کرد. اگر خوبى کُنید، خوبى میبینید و اگر بدى کُنید، بدى. همیشه چیزهایى را بدست خواهید آورد که براى دیگران نیز همان‌ها را آرزو کُنید. شاد بودن، هدف نیست، یک گُزینه است. و هیچ دینى بالاتر از راستی  نیست.

سه شنبه، 4 بهمن 3749 دین بهی