۱۳۸۸ آذر ۱۳, جمعه

برپایی یک کُنگره-ی میهنی برای رو در رویی با بدترین پیشامدها


چکیده:


شایسته است رهبران جنبش و هَنگان های کشورمداریک (احزاب سیاسی) به سازمان دادن به تورینه ها (شبکه ها) با هسته هایِ خانوادگی بَسنده نکنند، و در اندیشه-یِ آراستار ها (تشکیلات) و سازماندهی برای رو در روی شدن با روزهایِ تاریک همچون جنگ و هرج و مرج هم باشند. برپایی یک کنگره-یِ میهنی و گُزینش یک هیئت اجرایی، نُخستین گام است. هتا اگر به شَوندهایی (علت هایی) کسانیکه پا پیش میگُذارند نمی خواهند آشکارا این کار را انجام دهند، می توان دنبال راهکار هایی در نهان بود. امیدواری و خوش بینی بسیار خوب است. اما می بایست برای بدترین سناریوها آماده بود، اگر چه شوایی (احتمال) پیش آمدِ آن کم باشد.


سرآغاز:


پیامدهایِ نبودِ یک گرانیگاه مینویی (معنوی) در اردوگاه حکومتگران و نیاز آمادگی جنبش سبز برای بدترین سناریوها


1) تلاش دو سه ماههِ واپَسین ِبرخی شخصیت ها و جریانات در اردوگاه جناح حاکم، برای پیشکش هَنداخی (طرحی) در راستایِ برون رفت از آشفتگی، بی سرانجام پایان یافت و بی سود بودن این کوشش ها نیز از سوی آن ها آگاهانده شد. اما کشاکش بین جریان های گوناگون در اردوگاه حاکم درباره چکونگی رو در رویی با جنبش سبز همچنان ادامه دارد.


2) این درگیری ها اگر چه با ریزش نیرو در اردوگاه حاکم همراه است و آن ها را ناتوان تر می کند، ولی تُهی شدنِ این اُردوگاه از یک گرانیگاه مینویی (معنوی) و شخصیت های مورد پَسند در آن جناح، آژیر پَژمَرگ (زنگ خطر) را به سِدا در می آورد: انجام کُنش های کور و پُرسیج (خطرناک) از سوی کسان بی خردی که پیروزی جنبش را برابر با نابودی خود می دانند.


3) از آنجا که نوآوری (ابتکار) برای یافتن راهکاری در راستایِ سازش، به شایمندی (احتمال) زیاد، هایش راسته (تایید مستقیم) یا ناراسته-یِ آیت الله خامنه ای را به همراه داشته است؛ نایش (نفی) پرخاشگرانه و تندِ او از سویِ فرمانداران سپاه و بسیج و سایر نیروهایِ رَزمی و اَرمَندی (امنیتی) نگرانی بالا را دو چندان می کند.


4) ما نمی دانیم پیرامون آیت الله خامنه ای چه کسانی هستند و گُماشته هایِ اَنیشه ای (عوامل جاسوسی) بیگانگان تا چه اندازه در خانه-یِ او راه پیدا کرده اند. ولی شایمندی (احتمال) این سناریو کم نیست: روزی از خواب بلند شویم و بشنویم آقا برحمت ایزدی پیوسته، نیروگاه بوشهر و جاهایِ سُهَنده (نقاط حساس) دیگری بمباران شده اند. ارتشیان فَرناسگیر شده (غافل گیر شده) و احمدی نژاد حکومت نظامی اعلام کرده اند و آماده جنگ با کشور یا کشورهای دُشمن هستد. 5) رویداد بالا به چم (یعنی) آغاز هرج و مرج و سیج (ریسک) فروپاشی کشور. نه مردم از سپاه و بسیج پُشتیبانی خواهند کرد و نه آن ها توانایی در انجام کَردِگان (عملیات) هَنایشمَند (موثر) در کشور خواهند داشت. ولی سپاه و بسیج دست به کین جویی از جنبش سبز خواهند زد، که به گمان آن ها شوه-ی (سبب) ناتوانی کشور و نیروهای رزمی شده است. 6) شایسته است رهبران جنبش و هَنگان های کشورمداریک (احزاب سیاسی) به سازمان روامند (عادی) تورینه ها ( شبکه ها) با هسته هایِ خانواده بَسَنده نکنند، و در اَندیشه-یِ برپایی آراستار ها (تشکیلات) و سازماندهی برای رو در روی شدن با چنین روزهایِ شایمند (محتمل) و تاریک هم باشند. بُنیادگُذاری کنگره-یِ میهنی و گُزینش یک هیئت اجرایی نُخستین گام است. هتا اگر کسانی که پا پیش میگُذارند نخواهند به فَرنودهایی (دلایلی) این کار را آشکار انجام دهند، می توان دنبال راهکار هایی در نهان بود. امیدواری و خوش بینی بسیار خوب است. ولی می بایست برای بدترین پیشامدها آماده بود، اگر چه شایمندی (احتمال) رویدادِ آن کم باشد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر